Duch zaś otwarcie mówi, że w czasach ostatecznych niektórzy odstąpią od wiary, skłaniając się ku duchom zwodniczym i ku naukom demonów. (1 Tm 4, 1)
Niewiele wydarzeń apokaliptycznych budzi tyle kontrowersji, co Wielka Apostazja (lub in. Wielkie Odstępstwo). Trudno się dziwić; niemniej, poza samymi świadectwami Pisma Świętego, jak to podane powyżej, temat ten jest poświadczony także przez bardzo liczne wypowiedzi prorockie i objawienia prywatne, szczególnie te z ostatnich czasów, by wymienić chociażby Fatimę, apokryficzny Sekret z La Salette, Amsterdam, Akitę („biskupi przeciw biskupom” etc.), Civitavecchia, aż po te trwające obecnie. Wśród mistyków i mistyczek nawiązujących do tego tematu należy też wymienić bł. Annę Katarzynę Emmerich, Teresę Musco, ks. Stefano Gobbiego, Catalinę Rivas. Jest to również wątek często powracający we wszystkich niemal aktualnie trwających objawieniach, by wspomnieć choćby Trevignano Romano, Itapirangę, Anguerę czy Luz de Maria. Oznacza to, żeraczej nie powinno się tego lekceważyć.
Lecz czego konkretnie mamy się spodziewać? Otóż wszędzie tam pojawia się wątek odrzucenia prawd wiary, zwłaszcza dotyczących Eucharystii i Kapłaństwa, a także roli Maryi w dziejach zbawienia oraz posłannictwa Ojca Świętego. Ostatecznie będzie się dążyć do całkowitego odrzucenia Boga i zastąpienia Go człowiekiem , trans-człowiekiem lub ekopanteizmem. W ten sposób powstanie nowa, globalna religia, która zostanie następnie narzucona jako jedyna legalna i obowiązujaca wszystkich ludzi na całym świecie. Większa część katolików, poczynając od tych na szczytach włądzy kościelnej, przyłączy się do tego „Anty-Kościoła” (by nawiązać do przemówienia św. Jana Pawła II, wtedy jeszcze Karola Wojtyły, wygłoszonego w czasie jego wizyty w Stanach Zjednoczonych w 1976 roku). Jeżeli prawdą jest, jak twierdzą niektórzy, że istnieje część Trzeciej Tajemnicy Fatimskiej, która dotąd nie została jeszcze opublikowana, to zapewne dotyczy ona właśnie tego (świadczyłyby o tym słowa Matki Bożej rozpoczynające tę Tajemnicę: „w Portugalii zawsze zostanie zachowany dogmat wiary…”).
Co wówczas będzie się działo z tymi, którzy postanowią pozostać wierni prawdziwej wierze pomimo wszystko? Z pewnością nie będzie łatwo; czeka nas powrót do Kościoła podziemnego, tajnego, prześladowanego; będziemy musieli zacząć praktycznie od początku, zgodnie z tym, co mówił Józef Ratzinger w 1969 roku na antenie rozgłośni Hessian Rundfunk. Będzie to dla nas z pewnością okazja do odważnego dawania świadectwa. Musimy zawsze ufać Bogu i Maryi, zawierzać i ofiarowywać się Jej w sposób szczególny; to w Jej Sercu Bóg przygotował nam ocalenie na tamte czasy. A dzięki naszemu odważnemu świadectwu i ofierze wielu zostanie ocalonych; toteż nie wolno nam nikogo przekreślać, ale walczyć o każdą duszę, aż do końca, i ofiarowywać Bogu przez ręce Maryi wszystkie nasze cierpienia, modlitwy, ofiary i wysiłki. Musimy też znać Prawdę objawioną, zawartą w Piśmie Świętym, Tradycji i Nauce Kościoła, i uczyć tego innych. I módlmy się już teraz za siebie samych, za innych i za cały Kościół, a zwłaszcza za kapłanów, biskupów i osoby konsekrowane, aby mogli oni być światłami i prawdziwymi, dobrymi pasterzami dla zagubionych owiec.
Sytuacja będzie jednak o tyle skomplikowana, że oprócz stygmatyzacji i odrzucenia ze strony postępowego „Nowego Kościoła” i całego bólu i zamieszania, jakie będą się z tym wiązać, zarówno dla wiernych, jak i dla hierarchów, będzie to również czas ucisku i otwartych, krwawych prześladowań od zewnątrz, które uderzą w Kościół, a w szczególny sposób dotkną prawowitego Ojca Świętego…
Niebo mówi dzisiaj 